Stage 4 - El Kelaa

Alnif, Marokko – Donderdag 6 oktober 2022

De op een na langste etappe van Roc du Maroc stond vandaag garant voor avontuur in een spectaculair landschap. Zeg nu zelf, hoe vaak steek je op 1 dag een volledige bergketen over met de fiets? Voor veel deelnemers werd het een lange dag van klimmen en dalen met fantastische vergezichten en als kers op de taart een sublieme locatie voor het bivak. Een mooie beloning voor het vele zwoegen.

De grote hoogtes laten we na vandaag voorgoed achter ons. Uit de reacties van de afgepeigerde deelnemers die vandaag over de finish reden, blijkt dat niemand daar rouwig om is.

Het koersverloop

Vandaag staken de renners het Sahro-gebergte over en werden ze getrakteerd op lange klimmen, adembenemende vergezichten en kilometerslange afdalingen over gravel roads. In het allerlaatste deel kregen ze bovendien ook de eerste zandstroken van deze week voorgeschoteld.

De etappewinnaars, voor de vierde keer op rij, Michael Ossieur en Simon Stevens, kregen vandaag het gezelschap van ex-prof Kristof Vandewalle. Hij rijdt mee in de Challenge maar besloot vandaag eens te checken hoe snel er nu echt gereden werd vooraan. “Het zijn zotten. Dat is goed voor een dag, maar ik zou niet alle dagen met hen willen meerijden,” lachte hij aan de finish. “Ik heb de meeste krachten verspeeld in het telkens terugkeren op Simon en Michael. Mijn hartslag was hoger op die stukken dan bergop, kan je nagaan.”

Ruim 24 minuten na de winnaars all-round en Men, kwamen ook de Masters winnaars over de streep: “Verschrikkelijk was het,” doen Pascal Leplae en Benoît Hustinx hun verhaal. “Die wind speelde ons echt parten in het begin, de samenwerking in ons groepje kwam ook niet op gang. Nu eens reed iedereen mooi rond, dan weer draaide het vierkant. Terwijl het in de tegenwind zoveel verschil had gemaakt als we daar goed in groep hadden kunnen rijden. Maar los daarvan was het wel weer magnifiek, hoor, prachtig gewoon.”

De grote glimlach op de vermoeide gezichten van velen was veelzeggend en bevestigde stilzwijgend wat Pascal en Benoît vertelden: het was een heel erg lastige maar oh zo mooie etappe.

Dat beaamden ook vader en dochter, Andreas en Lien Suls, het enige mixed duo in de race: “Dit is echt de mooiste etappe van de hele week. We zijn vandaag wat behoudsgezind gestart want ik heb sinds gisteren wat last van mijn spijsvertering en die mannen starten altijd extreem snel. Ik wilde mijzelf niet opblazen van in het begin, want ik wist natuurlijk wat er nog kwam.” Fun fact: Ondanks de voorzichtige start verbeterden Lien en Andreas wel hun tijd van vorig jaar met 17 minuten. Proficiat!

Famous first words

- Zijn we echt tiende vandaag? Daar ben ik ‘stief’ content mee!

- Épouvantable! Et magnifique à la fois.

- Zevende in onze categorie? Allé, dan heb ik mezelf toch niet kapot gereden voor niets.

- Mijn compagnon is sterk, jong. Die gaat altijd tot het gaatje.

- Dit heb ik nog niet veel meegemaakt, zo moe dat ik ben. Ik voelde het zelfs in de afdaling dat ik minder geconcentreerd was dan gewoonlijk.

- Ik denk dat ik daar niet voor gemaakt ben, voor meerdaagse ritten (lacht).

Resultaten Stage 4

1. Michaël Ossieur en Simon Stevens (leiders all-round en MEN) in 5:07:30

2. Bart Hoornaert en Dieter Verhaeghe (MEN) in 5:15:29

3. Sven Driesen en Vincent Meyvis (MEN) in 5:15:30

4. Korneel Monbailliu en Peter Van Praet (MEN) in 5:26:05